Mensen met autisme kunnen vastlopen in hun hoofd door hun andere manier van waarnemen en denken, en doordat ze zich proberen te conformeren aan de manier waarop neurotypische mensen zich gedragen. Als het te veel wordt, kunnen ze vastlopen in hun hoofd, en uiteindelijk exploderen of juist in zichzelf keren.

Mensen met autisme hebben een andere manier van informatieverwerking. Die kenmerkt zich onder andere door het waarnemen van veel detailinformatie en door een andere manier van denken. Soms kan dit ertoe leiden dat iemand met autisme "vastloopt in zijn hoofd". Meestal wordt dat toegeschreven aan overprikkeling of aan een vertraagde informatieverwerking.

(Het is geen traagheid van de informatieverwerking, maar het meer tijd nodig hebben vanwege de precisie, via het geven van aandacht aan details.)

Sommige dingen die voor de meeste mensen "vanzelf" gaan, kunnen bij mensen met autisme veel energie kosten. Hoeveel energie het kost, verschilt natuurlijk van activiteit tot activiteit en van persoon tot persoon: mensen met autisme zijn heel verschillend in wat ze goed kunnen, waar ze moeite mee hebben, en in welke mate ze het wel of niet goed kunnen.

Twee belangrijke aspecten die energie kunnen slurpen zijn overprikkeling en "doen alsof". 

* Een overdaad aan externe prikkels (waarnemingen) of interne prikkels (gedachten, emoties) bij mensen met autisme ervoor kan zorgen dat er minder energie over is om nieuwe dingen te verwerken: er ontstaat een soort informatie-file. 

* Mensen met autisme die meer en meer leren hoe ze “normaal” kunnen doen, spenderen daar meer en meer energie aan. Scoren zo een normale baan, hoera, maar moeten in die baan wel non-stop die “act” volhouden."

Als er te veel interne of externe prikkels zijn in korte tijd, zo veel dat het niet meer met een beetje achterstand verwerkt kan worden, kan er een soort kortsluiting optreden in je hoofd. Dan kan het gebeuren dat je explodeert (autistic meltdown) of dichtklapt (autistic shutdown).